چه قلبی در روز قیامت نمی میرد؟ روایتی از امام رضا علیه السلام در این باره

أَبِي عَبْدِ اللَّهِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ لَّا قَالَ: نَفَسُ الْمَهْمُومِ لِظُلْمِنَا تَسْبِيحُ وَهَمُّهُ لَنَا عِبَادَهُ وَ كِتْمَانُ سِرَنَا جِهَادُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ثُمَّ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللهِ لا يَجِبُ أَنْ يُكْتَبَ هَذَا الْحَدِيثُ بِالذَّهَب.(۱)
امام صادق علیه السلام :فرمود کسی که به خاطر ظلم به ما محزون شود اندوهش ثواب تسبیح دارد و غمش نوعی عبادت است و کتمان سر ما جهاد در راه خداست سپس امام صادق علیه السلام
:فرمود واجب است که این حدیث با طلا نوشته شود. روایات زیادی در باب پاداشهای معنوی و اجر اخروی عزاداری ائمه اطهار ها و بالخصوص سيد الشهداء علیه السلام نقل شده است مثل روایت امام صادق اند که فرمود: هر کسی که یاد (مصائب ما اهل بیت کند و از چشمانش اشک جاری شود اگرچه به مقدار بال مگسی باشد خدای متعال گناهانش را می بخشد اگرچه به اندازه کف دریا باشد(۲)
(راز ثواب ها)

چرا گریه بر امام حسین گناهان را می آمرزد ؟

این گونه از روایات سؤالی را در ذهن سید بحرالعلوم رحمه الله در مسیر زیارت سامرا پدید آمده که چرا گریه بر امام حسین علیه السلام گناهان را می آمرزد به این پرسش فکر می کرد که شخصی عرب، سوار بر اسب به او رسید و سلام کرد، و پرسید: جناب سید رحمه الله درباره چه چیز به فکر فرو رفته ای؟ اگر مسئله علمی است بفرمایید شاید من هم اهل باشم ؟ سید بحر العلوم رحمه الله فرمود: در این باره فکر می کنم که چطور می شود خدای متعال این همه ثواب به زائران و گریه کنندگان بر حضرت سیدالشهدا می دهد مثلاً در هر قدمی که در راه زیارت برمی دارد ثواب یک حج و یک عمره در نامه عملش نوشته می شود و برای هر یک قطره اشک تمام گناهان صغیره و کبیره اش آمرزیده میشود؟ آن سوار عرب فرمود: تعجب
نکن! من برای شما مثالی می آورم تا مشکل حل شود. سلطانی به همراه درباریان خود به شکار می رفت، در شکارگاه از همراهیانش دور افتاده و به سختی فوق العاده ای افتاد و بسیار گرسنه شد. خیمه ای را دید و وارد آن خیمه شد، در آن سیاه چادر پیرزنی را با پسرش دید، آنان در گوشه خیمه، بز شیرده داشتند و از راه مصرف شیر آن، زندگی خود را می گرداندند. وقتی سلطان وارد شد، او را نشناختند، ولی به خاطر پذیرایی از مهمان آن بزرا سر بریده و کباب کردند، زیرا چیز دیگری برای پذیرایی نداشتند. سلطان شب را همان جا خوابید و روز بعد از ایشان جدا شد و به هر طوری
که بود خود را به درباریان رسانید و جریان را برای اطرافیان
نقل کرد.
در نهایت از ایشان سؤال کرد: اگر بخواهم پاداش میهمان نوازی پیرزن و فرزندش را داده باشم، چه عملی باید انجام بدهم؟ یکی از حضار گفت: به او صد گوسفند بدهید دیگری که از وزراء ،بود، گفت: صد گوسفند و صد اشرفی بدهید یکی دیگر گفت: فلان مزرعه را به ایشان
بدهید.
سلطان گفت: هر چه بدهم کم است، زیرا اگر سلطنت و تاج و تختم را هم بدهم آن وقت مقابله به مثل کرده ام، چون آنها هر چه را که داشتند به من دادند من هم باید هر چه را که دارم به ایشان بدهم تا سر به سر شود؛ بعد سوار عرب به سید فرمود: حالا جناب بحر العلوم، حضرت سيد الشهداء علیه السلام هر چه از مال و منال و اهل و عیال و پسر و برادر و دختر و خواهر و سر و پیکر داشت همه را در راه خدا داد پس اگر خداوند به زائرین و گریه کنندگان ، آن
همه اجر و ثواب بدهد نباید تعجب نمود چون خداوند متعال که خدائیش را نمیتواند به سیدالشهدا بدهد پس هر کاری که میتواند انجام می دهد یعنی با صرف نظر از مقامات عالی خودش به زوّار و گریه کنندگان آن حضرت ان در جایی عنایت میکند در عین حال این ها را جزای کامل برای فداکاری آن حضرت انا نمی داند چون شخص عرب این مطالب را فرمود، از نظر سید بحرالعلوم رحمه الله غایب شد.(۳)
در عزای سیدالشهداء ان که همه موجودات عالم عزاداراند همانگونه که امام صادق علیه السلام فرمود: هنگامی که حضرت حسین بن علی به شهادت رسیدند آسمانهای هفتگانه و طبقات هفتگانه زمین و آنچه در آنها و بین آنها بود و تمام موجودات و جنبندگان بر روی آنها و بهشت و دوزخ و بالأخره همه اشیائی که پروردگار آنها را آفریده و موجودات مرئی و نامرئی همه بر آن حضرت گریستند(۴) هر کس با حضور خود در مجالس سوگواری ائمه اطهار علیهم السلام و خواندن اشعار و مدح اهل بیت سعی در اقامه عزا و اشاعه فرهنگ عاشورایی داشته تا ارادت و علاقه خویش را به خاندان عصمت نشان دهد تا در میدان مسابقه ای که خدای متعال برای بندگان خویش گشوده؛ سابِقُوا إلى مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ وَجَنَّةٍ …(۵) در اجرالهی سهیم و در بهشت مغفرت با ائمه اطهار همنشین شوند و در روزی که همه قلب ها می میرند قلبشان زنده باشد؛

همه اجری و پاداش بهشتی که در روایات اهل بیت برای عزاداران حسینی ا ذکر شده نه تنها برای ائمه معصومین بلکه برای محبان و شیعیان
امیر المؤمنين علیه السلام نیز تصریح شده است.
مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَارَةَ الْكُوفِي قَالَ سَمِعْتُ جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ ا يَقُولُ مَنْ دَمَعَتْ عَيْنُهُ فِينَا دَمْعَةٌ لِدَم سُفِكَ لَنَا أَوْ حَقِ لَنَا نُقِصْنَاهُ أَوْعِ أَوْ عِرْضِ انْتُهِكَ لَنَا أَوْ لِأَحَدٍ مِنْ شِيعَتِنَا بَوَأَهُ اللَّهُ تَعَالَى بِهَا فِي الْجَنَّةِ حُقُبا.
امام باقر فرمود: کسی که به خاطر خونی که از ما ریخته شده یا حقی که از ما اخذ شده و یا آبرویی که از ما هتک شده حتی برای شیعیان ما باشد از چشمانش اشک جاری شود خداوند متعال سالها او را در بهشت قرار می دهد.(۷)

منبع : احکام مداحی و سوگواری / مجتبی خواجه وند عابدینی

مطالب پیشنهادی